Translate

Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 2014

22) Η περίληψη στην έκθεση λυκείου


ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ: Περίληψη, πώς γίνεται:
  Σημείωση: για την Περίληψη κειμένου μιλάνε βέβαια τα σχολικά βιβλία, όπως και πολλά μπλοκ φιλολόγων.
  Α) Εδώ, αρχικά, μεταφέρω την άποψη φοιτητή που υπογράφει Scandal (Πέτρος), που την έγραψε στο μπλοκ ischool/e-steki.gr . (Μεταφέρω κάποια κύρια σημεία από την άποψή του- για τα υπόλοιπα που είναι αρκετά και ενδιαφέροντα παρακαλώ αυτόν που με διαβάζει να ανατρέξει στο μπλοκ ischool):
 1. Η περίληψη έχει πληροφοριακό χαρακτήρα, οπότε η εισαγωγή της είναι προτιμότερο να ξεκινά με αναφορά στο συγγραφέα ή στο κείμενο. 2. Η περίληψη μπορεί να υποκαταστήσει το αρχικό κείμενο σε περιπτώσεις που θέλουμε σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να πάρουμε μια ιδέα για το περιεχόμενο του κειμένου. 3. Είναι προσωπική δημιουργία αυτού που την κάνει, αλλά σε καμία περίπτωση δεν προδίδει το πνεύμα του συγγραφέα του αρχικού κειμένου. 
- Πώς γίνεται: 1. Επισημαίνουμε το θεματικό κέντρο του κειμένου.2. Διακρίνουμε τα ουσιώδη στοιχεία του κειμένου από τα επουσιώδη. 3. Δίνουμε συνοπτικά το περιεχόμενο κάθε παραγράφου ή κάθε νοηματικής ενότητας ή κάθε ή κεφαλαίου (ανάλογα με την έκταση του αρχικού κειμένου). 4. Χρησιμοποιούμε προσωπική έκφραση: Δεν αρκεί κάποιος να επαναλαμβάνει κάθε φράση αφαιρώντας όσο το δυνατόν περισσότερες λέξεις και βρίσκοντας συνώνυμα των λέξεων, γιατί τότε πρόκειται για μηχανική εργασία σύντμησης του κειμένου και όχι για μια εργασία που προέρχεται από τη βαθύτερη κατανόησή του. 5. Σεβόμαστε το νόημα του κειμένου: αποδίδουμε στην περίληψη το περιεχόμενο του κειμένου, χωρίς να σχολιάζουμε ή να κρίνουμε τα αναφερόμενα σε αυτό, έστω κι αν διαφωνούμε με αυτά.
Β) Βλέπε σαν πολύ καλή πρακτική άσκηση στο μπλοκ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ της φιλολόγου Σωτηρίας Σιαμαντούρα την Περίληψη για το κείμενο "Το κράτος και οι νεοέλληνες" του Ε. Παπανούτσου.  Βλέπε επίσης για την περίληψη και στο μπλοκ του φιλόλογου Βασίλη Συμεωνίδη, στο κεφάλαιο "Αξιολόγηση της Περίληψης Κειμένου".

Γ) Κατά την άποψή μου: Η Περίληψη έχει σχέση με την αφαίρεση= αφαιρώ από ένα κείμενο τα περιττά, και αναφέρω μόνο τα ουσιώδη, τα κυριότερα δηλαδή από αυτά που περιέχει το κείμενο. -Με άλλα λόγια, αναφέρω τα κυριότερα συμπεράσματα και τις κυριότερες προκείμενες με βάση τις οποίες βγήκαν αυτά τα συμπεράσματα. -Στο νέο κείμενο που κάνω (στην περίληψη) αναφέρω μόνο τα κυριότερα που είπε ο συγγραφέας του, χωρίς να ασκώ, χωρίς να κάνω, κριτική αν είναι σωστά ή όχι. 
- Η Περίληψη γίνεται για να κατατοπιστεί κάποιος με συντομία στο τι είπε σε ένα κείμενο του ένας συγγραφέας.
Βήματα> -Για να κάνω περίληψη ενός κειμένου, πρέπει πρώτα από όλα να κατανοήσω καλά εγώ ο ίδιος το κείμενο. Να δω ποιος το γράφει και σε ποιους το απευθύνει, αλλά και γιατί το γράφει. Μετά να σημειώσω τα κυριότερα που περιέχει το κείμενο. Τρίτο βήμα είναι να ξαναδιαβάσω αυτά που σημείωσα, να δω αν παρέλειψα κάτι που δεν έπρεπε και να το συμπληρώσω, ή αν έβαλα κάτι περιττό να το πετάξω στην άκρη. Τέταρτο βήμα: βλέπω, με ειλικρίνεια όμως, αν είμαι ευχαριστημένος ή όχι , και αν όχι επαναλαμβάνω το τρίτο βήμα. (Το να διαπιστώσω με ειλικρίνεια αν είμαι ευχαριστημένος ή όχι είναι το σοβαρότερο βήμα= αν είμαι ευχαριστημένος, θα είναι και ο καθηγητής που θα το διαβάσει. Αν δεν είμαι ευχαριστημένος, τότε ηρεμώ και με ηρεμία επαναλαμβάνω την όλη διαδικασία). -Άλλα βήματα είναι να προσέξω τη διατύπωσή μου, τη σωστή σύνταξη των προτάσεών μου, τη σωστή δόμηση του κειμένου μου και την ορθογραφία. > Η περίληψη είναι ουσιαστικά μια μαθηματική άσκηση. Όπως, εξάλλου, και το γράψιμο μιας έκθεσης.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ : ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ : Θα προτρέψω τους μαθητές και ιδίως της γ΄ λυκείου, να δουν στο διαδίκτυο μπλοκ φιλολόγων όπου έχουν αναρτήσει τα θέματα των πανελληνίων εξετάσεων των προηγούμενων ετών, τα κείμενα και τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις που δίνουν στα ερωτήματα. Να διασταυρώσουν, μάλιστα, τις απαντήσεις που δίνουν αυτοί και εκείνοι οι φιλόλογοι για να αποκομίσουν ευρύτερες γνώσεις και ευρύτερη άποψη. Πχ πώς έκανε την περίληψη ο ένας φιλόλογος και πώς ο άλλος, πώς κατάρτισε στο "κείμενο των 500 λέξεων" τον πρόλογο ή τον επίλογο ο ένας φιλόλογος και πώς ο άλλος.

Προσθήκη: Στον ιστότοπο keimena.gr, κάτω από τον τίτλο Γενικές αρχές και τεχνικές υποδείξεις για την αξιολόγηση των γραπτών δοκιμίων των Γενικών Εξετάσεων, αναφέρονται οδηγίες για το ποια σημεία σε μια έκθεση λυκείου είναι επιθυμητά και ποια ανεπιθύμητα. Προτρέπω τους μαθητές να ρίξουν μια καλή ματιά και να σημειώσουν σε μια κόλλα τα επιθυμητά και απέναντι αυτά που πρέπει να αποφεύγουν. ========

Τα Ιστολόγιά μου


Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

18) Θέματα εκθέσεων, σχέδια ανάπτυξής τους

(6/9/2022 Παράκληση, σχολιάστε τις αναρτήσεις μου είτε θετικά είτε αρνητικά. Θα είναι μια ικανοποίηση για την προσπάθεια που κατέβαλα. Ακόμα και οι αρνητικοί σχολιασμοί, θα βοηθούσαν να διορθώσω ορισμένες απόψεις. Ευχαριστώ)


  -Παραθέτω θέματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για εκθέσεις- Τα θέματα αναπτύσσονται αρκετά λεπτομερειακά, σαν είδος μελέτης, σαν εκτενή διαγράμματα, από τα εκπαιδευτήρια 'Καίσαρης' (και αναμεταδίδονται από τη φιλόλογο Σωτηρία Σιαμαντούρα στο μπλοκ της).

-Εμείς ως μαθητές : Διαβάζουμε τη μελέτη, που μας κατατοπίζει αρκετά καλά για αυτό ή εκείνο το θέμα, και εάν πρόκειται να γράψουμε έκθεση για το θέμα αυτό, θα επιλέξουμε ποια σημεία από τη μελέτη πρέπει να γράψουμε. Ό,τι γράψουμε θα το πούμε με δικά μας λόγια και όχι σαν αντιγραφή. Για να πούμε κάτι με δικά μας λόγια, πρέπει να το έχουμε κατανοήσει καλά, να το έχουμε αφομοιώσει. 

Ακολουθούν τα θέματα και μετά Σημείωσή μου:     

Ενδεικτικά διαγράμματα για τα θεματικούς κυκλους της Β Λυκείου

Άτομα με ειδικές ανάγκες (Εργασία)
Ανεργία (Εργασία)
Βιβλίο (Παιδεία)
Εκπαίδευση (Παιδεία)
Ελεύθερος χρόνος- Ψυχαγωγία
Επάγγελμα (Εργασία)
Ισοτιμία δύο φύλων (Εργασία)
Κόμικς (ΜΜΕ)
Λακωνικότητα ( Λακωνικότητα )
ΜΜΕ (ΜΜΕ)
Πληροφόρηση - Παραπληροφόρηση (ΜΜΕ)
Διαδίκτυο (ΜΜΕ)
Ρατσισμός 
Ριάλιτι Τηλεπαιχνίδια (ΜΜΕ)
Τηλεόραση (ΜΜΕ)
Τύπος (ΜΜΕ)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΜΟΥ:

Ανεργία

-Το θέμα μπορεί να δοθεί με διάφορες μορφές, πχ α/ η ανεργία στην Ελλάδα, ή β/ τα αίτια της ανεργίας γενικά και ιδιαίτερα στην Ελλάδα, ή γ/ τα αίτια της ανεργίας στην Ελλάδα και οι συνέπειες της ανεργίας στη χώρα μας σήμερα, ή δ/ μπορεί το θέμα να δοθεί με οποιονδήποτε άλλο  πιο γενικό τρόπο πχ «τι ξέρετε γενικά για την ανεργία»..
-Έκθεση θα γράψουμε ανάλογα με το θέμα. Άλλη λοιπόν έκθεση θα γράψουμε με θέμα το α, άλλη με θέμα το β, άλλη με θέμα το γ, και άλλη με θέμα που θέλει κάτι άλλο για την ανεργία.
-Θέλω δηλαδή να πω στους μαθητές ότι δεν θα γράψουμε έκθεση όπως ακριβώς αναφέρεται στο διάγραμμα των φροντιστηρίων ‘Καίσαρη’. Αλλά ότι θα επιλέξουμε αυτά που χρειάζονται για αυτό ή για εκείνο το θέμα, ότι άλλοτε θα τονίσουμε αυτά και άλλοτε τα άλλα από όσα μας δίνει το διάγραμμα. Ορισμένα είτε γράψουμε το θέμα α ή β ή γ ή δ, θα είναι κοινά , πχ ο ορισμός για το τι λέμε ανεργία, αλλά αρκετά θα είναι διαφορετικά.  
-Με άλλα λόγια, το διάγραμμα των φροντιστηρίων Καίσαρη (διάγραμμα που έχει επιμεληθεί η καλή φιλόλογος Γιωτάκου Κωνσταντίνα) είναι για όλες σχεδόν τις περιπτώσεις. Επομένως πιθανόν στο θέμα δ που μας ζητάει να γράψουμε γενικά για την ανεργία σε όλες τις χώρες, να μη γράψουμε αιτίες που αφορούν μόνον την  Ελλάδα, πχ την  τάση για απόκτηση πανεπιστημιακού πτυχίου.
- Εκείνο τέλος, που συμβουλεύω, είναι να διαβάσετε και άλλα άρθρα για την ανεργία για να αποκομίσετε πληρέστερη εικόνα για το θέμα αυτό.
-Η Συμβουλή αυτή αφορά και τα άλλα θέματα που αναπτύσσουν τα φροντιστήρια Καίσαρη. 

> Βλέπε και το νέο μπλοκ μου :






======

  Τα ιστολόγιά μου


    Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

    17) Λάθη στην 'Εκθεση Λυκείου


    (6/9/2022 Παράκληση, σχολιάστε τις αναρτήσεις μου είτε θετικά είτε αρνητικά. Θα είναι μια ευπρόσδεκτη ικανοποίηση για την προσπάθεια που κατέβαλα. Ακόμα και οι αρνητικοί σχολιασμοί, θα βοηθούσαν να διορθώσω ορισμένες απόψεις. Ευχαριστώ)

    -Στην 9η ανάρτηση επισήμανα ένα από τα λάθη που κάνουμε στην έκθεση: όταν λέμε σε ένα συλλογισμό κάτι με υπερβολή (ενώ πρέπει να το πούμε με μετριότητα).
    -Ας πω εδώ και μερικά άλλα λάθη, που φτωχαίνουν, υποβαθμίζουν ή και καταστρέφουν την έκθεσή μας:

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ: Οι άσκοπες επαναλήψεις, οι άσκοπες επεξηγήσεις κλπ.
    Α) ΟΧΙ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΛΕΞΕΩΝ - (ΤΑ ΣΥΝΩΝΥΜΑ)
    -Μπορεί να έχουμε γράψει στην έκθεσή μας δυνατές ιδέες, να έχουμε δηλαδή βγάλει από τους συλλογισμούς μας δυνατά συμπεράσματα, αλλά να επαναλαμβάνουμε τις ίδιες και τις ίδιες λέξεις, με συνέπεια μ' αυτό τον τρόπο να υποβαθμίζουμε μόνοι μας το γραπτό μας (να υποβαθμίζουμε την έκφρασή μας). Προσέχουμε λοιπόν και γράφουμε μια λέξη ή μια φράση μια δυο φορές και μετά για να μην  ξαναχρησιμοποιήσουμε παρακάτω την ίδια, βάζουμε κάποια συνώνυμή της.
    - Αυτή είναι η μεγάλη χρησιμότητα των συνώνυμων: μας βοηθάνε να αποφεύγουμε τις επαναλήψεις.

    - ΟΧΙ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΝΟΗΜΑΤΩΝ : Πρέπει επίσης να προσέχουμε να μην επαναλαμβάνουμε ένα νόημα που το έχουμε ήδη διατυπώσει στο γραπτό μας. Αυτό μάλιστα, είναι ακόμα σοβαρότερο λάθος. Η μόνη περίπτωση να ξαναδιατυπώσουμε ένα νόημα (πχ ένα συμπέρασμα), είναι όταν μας βοηθάει να βγάλουμε ένα άλλο, νέο συμπέρασμα.

    Β) Όχι πολλές επεξηγήσεις: Επεξηγήσεις πρέπει να βάζουμε όταν πρέπει και όσες πρέπει. Δεν βάζουμε άσκοπα, και μάλιστα τη μια πάνω στην άλλη.

    Γ) Όχι πολλές πληροφορίες και, ακόμα χειρότερα τη μια συνέχεια με την άλλη.
         > Βλέπε στο γ΄ τεύχος του σχολικού βιβλίου Έκφραση-Έκθεση, στη σελίδα 122, το δοκίμιο "ένα δευτερότερο Καβαφικό ποίημα", που είναι γεμάτο από πληροφορίες, έτσι που χάνεις ή που ιδρώνεις για να βρεις  το συλλογισμό που αποδεικνύει ότι το ποίημα είναι δευτερότερο. Αυτό συμβαίνει με πολλούς κριτικούς λογοτεχνικών έργων, κινηματοφραφικών ταινιών κλπ.
         > ΚΑΝΟΝΑΣ : το κείμενο που γράφουμε, πχ σε μια έκθεση, πρέπει να το γράφουμε  έτσι που να το  κατανοεί αυτός που θα το διαβάσει αμέσως, σε "πρώτη ανάγνωση" όπως λέμε.

    ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Ανεπάρκεια αποδεικτικών, πλατειασμός, κ. ά.
    - Εδώ θέλω να επιστήσω την προσοχή των μαθητών:
    Α) στο ότι η απόδειξη στην παράγραφο πρέπει να είναι επαρκής, να βάζουμε δηλαδή όσες αποδεικτικές προτάσεις, όσες προκείμενες πρέπει και όχι λιγότερες, και
    Β) να μη βάζουμε περισσότερες από όσες πρέπει.
    -Στην περίπτωση που βάζουμε λιγότερες μιλάμε για ανεπάρκεια, στην περίπτωση που βάζουμε περισσότερες μιλάμε, αντίθετα, για πλατειασμό, δηλαδή για άσκοπη πολυλογία, για περιττολογία.

    - Ένα σύντομο παράδειγμα για την ανεπάρκεια αποδεικτικών προτάσεων: "Βία υπάρχει πάντα. Στην αρχαιότητα υπήρχε με τη μορφή της δουλείας, στη αναγέννηση και μετά με την αποικιοκρατία, τις φυλετικές, θρησκευτικές και ιδεολογικές διώξεις, με τους πολέμους, τις υποδουλώσεις λαών, ακόμα και με τις σφαγές ολόκληρων πληθυσμών".
     = Στο συλλογισμό μας αυτό, στην παράγραφό μας αυτή, παραλείψαμε να μιλήσουμε για το μεσαίωνα, δεν γράψαμε ούτε μια αποδεικτική που να αποδεικνύει ότι βία υπήρχε και στο διάστημα από την αρχαιότητα μέχρι την αναγέννηση. = Οι αποδεικτικές μας προτάσεις είναι ανεπαρκείς, είναι λίγες. Η παράγραφός μας δεν έχει πληρότητα.

    - Ένα σύντομο παράδειγμα για τον πλατειασμό: "Βία υπάρχει πάντα. Εμφανίζεται από τα πρώτα βήματα του ανθρώπου, με τον Κάιν και τον Άβελ. Στην αρχαία Αίγυπτο με την υποδούλωση των Ιουδαίων, στην Αθήνα και ιδίως στη Ρώμη με τους δούλους από αιχμαλωσίες, στο μεσαίωνα με τις σταυροφορίες και με τις θρησκευτικές διώξεις από τη λεγόμενη ιερά εξέταση, στην Αναγέννηση με με τις σφαγές των ιθαγενών από τους Ισπανούς στη νότια Αμερική, με την αποικιοκρατία και το δουλεμπόριο από τους Άγγλους, Πορτογάλους, ακόμα και Ολλανδούς, ενώ στη νεότερη εποχή μέχρι σήμερα με τις θρησκευτικές διώξεις που συνεχίστηκαν, με τη βιομηχανική επανάσταση του 1800 που υποχρέωνε να δουλεύουν για να ζήσουν ακόμα και παιδιά 4 ετών, με τις σφαγές από το 1914 Ελλήνων και Αρμενίων από τους Τούρκους , με το φασισμό και ιδίως το ναζισμό που υποδούλωσε τη μισή Ευρώπη, με το σταλινισμό που εξολόθρευσε πολλά εκατομμύρια αντιφρονούντων, και πιο πρόσφατα με την παξ αμερικάνα με τον πόλεμο στο Βιετνάμ". = Στην παράγραφό μας αυτή έχουμε πλατειασμό. Αναφέρουμε πολλά για να αποδείξουμε ότι βια υπάρχει πάντα.

    >  Και λιγότερα θα αρκούσαν, πχ "Βία υπάρχει πάντα. Στην αρχαιότητα υπήρχε με τη δουλεία, στο μεσαίωνα με την ιερά εξέταση, στην αναγέννηση και μετά μέχρι σήμερα με την αποικιοκρατία, με τις θρησκευτικές, φυλετικές και ιδεολογικές διώξεις, με τους πολέμους που δεν έλειψαν ποτέ, με τις σφαγές και μετακινήσεις πληθυσμών, με το φασισμό, ναζισμό, σταλινισμό, αλλά και με τον αμερικανισμό στο Βιετνάμ και με τον παντουρκισμό που τον νιώθει ακόμα η Κύπρος στο πετσί της".

    Τέλος, ας πω ακόμα ότι πρέπει να προσέχουμε όχι μόνο τη θεματική πρόταση που γράφουμε σε μια παράγραφο που πρέπει να την αποδεικνύουμε όλη,
    > αλλά να προσέχουμε και αν μια αποδεικτική που γράψαμε έχει ανάγκη από απόδειξη και να την αποδεικνύουμε για να μη θεωρηθεί ισχυρισμός ( πχ. "το κατάστημα Χ είναι καλό, γιατί είναι μοντέρνο, και είναι μοντέρνο γιατί έχει έπιπλα της πιο πρόσφατης μόδας, γιατί είναι καθαρό, γιατί έχει καλές τιμές και καλή περιποίηση " = όπου η αποδεικτική είναι μοντέρνο αποδεικνύεται με αποδεικτική που αφορά ειδικά αυτήν "είναι μοντέρνο γιατί έχει έπιπλα της πιο πρόσφατης μόδας". = με άλλα λόγια: η βασική αποδεικτική πρόταση 'γιατί είναι μοντέρνο' ενισχύεται από τη βοηθητική αποδεικτική πρόταση 'γιατί έχει έπιπλα της πιο πρόσφατης μόδας').
                 {Προσθήκη 11/12/12: Ένα ακόμα παράδειγμα με απόδειξη αποδεικτικής:
    Θεματική πρόταση: Οι συγκοινωνίες και οι ωφέλειές τους είναι ένα θέμα για μαθητές της 6ης Δημοτικού, αλλά από ορισμένους θεωρείται κατάλληλο και για μαθητές λυκείου.
    Αποδεικτική: Γιατί κρύβει πολλές πτυχές μερικές από τις οποίες δεν μπορούν ακόμα  να ανακαλύψουν οι μαθητές δημοτικού, ενώ μπορούν και πρέπει να τις ανακαλύψουν οι μαθητές λυκείου,
    (αποδεικτική για την αποδεικτική:) εξαιτίας των περισσότερων γνώσεων που στο μεταξύ απέκτησαν και της μεγαλύτερης τριβής τους με την έκθεση και τα αιτήματά της}.

    > ακόμα, να προσέχουμε οι αποδεικτικές προτάσεις που γράφουμε, να είναι σχετικές και όχι άσχετες με το θέμα, με τη θεματική δηλαδή πρόταση. (Πχ, δεν μπορούμε να πούμε ότι φίλος μου ο Ανδρέας δεν έμεινε έγκυος, γιατί έπαιρνε αντισυλληπτικό χάπι- ενώ το σωστό είναι να πούμε ότι δεν έμεινε έγκυος γιατί είναι άντρας, και οι άντρες από τη φύση τους δεν μένουν ποτέ σε κατάσταση εγκυμοσύνης). (Το παράδειγμα αυτό είναι χιουμοριστικό, αλλά δείχνει, νομίζω έντονα το τι πάει να πει "άσχετη αποδεικτική"- το παράδειγμα το μεταφέρω από το βιβλίο "εισαγωγή στη φιλοσοφία της επιστήμης, που είναι έργο εννέα φιλοσόφων του Πανεπ. Πίτσμπουργκ και που στην Ελλάδα εκδόθηκε από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης).
    - Ας προσθέσω άλλο ένα παράδειγμα με άσχετη αποδεικτική:
    Δεν μπορούμε να πούμε ότι το κατάστημα Χ είναι μοντέρνο "γιατί ο καταστηματάρχης είναι νέος άνθρωπος" = γιατί μιλάμε για το κατάστημα και όχι για τον καταστηματάρχη, άρα η αποδεικτική μας πρόταση είναι άσχετη με το θέμα.
    ========
    Τα Ιστολόγιά μου

    Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου 2012

    15) Επίλογος- η 'αποστροφή' στον επίλογο της έκθεσης

    Η ‘αποστροφή’ στον επίλογο

    -‘Αποστροφή’ λέμε μια φράση ή πρόταση που βάζουμε στο τέλος του επιλόγου μας σε μια έκθεση, με την οποία φράση ή πρόταση εκφράζουμε ένα συναίσθημα,  μιαν ευχή, μιαν αφανή επιθυμία.
    -Με την αποστροφή κλείνουμε την έκθεσή μας λογοτεχνικά, έστω και αν όλο το άλλο κείμενό μας είναι ορθολογικό, δηλαδή με ψυχρή λογική.
    -Την ‘αποστροφή’ μπορούμε να την κατακτήσουμε με λίγη εξάσκηση και προσοχή- προσέχοντας δηλαδή το τέλος των κειμένων  γνωστών συγγραφέων: Πχ:
    -«Βιβλιοθήκη είναι η μνήμη της ανθρωπότητας. Άτιμη μνήμη, αλλά με την οποία θα κατακτήσουμε ένα μέλλον που θα μοιάζει, αδιόρατα, με την ελπίδα μας». (Χορχέ  Λουίς Μπόρχες : η Μνήμη της ανθρωπότητας- βλέπε το απόσπασμα που παρατίθεται στο σχολικό βιβλίο ‘Νεοελληνική γλώσσα για το Γυμνάσιο’, τεύχος β ΄ ).
    -«Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των ανθρώπων. Είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι . .  είναι το χαμόγελο της μάνας. Μονάχα αυτό. Τίποτα άλλο δεν είναι η ειρήνη). (σ. σ. = η υπογραμμισμένη φράση μπορεί να χαρακτηριστεί ως η αποστροφή της αποστροφής !)- (Γ. Ρίτσος. Η Ειρήνη, Απόσπασμα από το Νεοελληνική γλώσσα για το Γυμνάσιο, τεύχος β ΄ ).
    -«Είναι ο Νεοελληνισμός, όχι δόγμα, σύστημα, διδασκαλία, σχολή, νόμος απαράβατος, αλλά ίσια ίσια ζωή, κίνηση, αντίφαση, αναζήτηση, ταξίδι, θάλασσα ανοιχτή». (Από το δοκίμιο του Γιώργου Θεοτοκά ‘Παράδοση και Ελληνικότητα, βλέπε το στα Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας για τη γ ΄ λυκείου).  
     - «Για να επιτευχθούν όμως τα παραπάνω, πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία μας. Αυτός ο σύντροφός μας, και εχθρός μας μαζί ».(Ίσως έτσι να μπορεί να κλείσει μια έκθεση λυκείου με θέμα τη νοοτροπία μας).

    Παρατηρήσεις:  1) Η ‘αποστροφή’ πάντως δεν πρέπει να είναι μελοδραματική, είδος που ανήκει στα αισθηματικά μυθιστορήματα και διηγήματα. 2) Η ‘αποστροφή’ είναι ό,τι ωραιότερο για να κλείσουμε την έκθεσή μας και να την μεταφέρουμε στο λογοτεχνικό επίπεδο.

    ===== 

      Τα ιστολόγιά μου


      Τρίτη 29 Μαΐου 2012

      13) Αθλητισμός (Στέλιος Κυριακίδης)

      - Ας δούμε ένα κείμενο του Hellenic Professors and PhDs Electronic Forum  για τον Στέλιο Κυριακίδη και για το τι μπορεί να προσφέρει ο αθλητισμός, αλλά και ένας άνθρωπος στο κοινωνικό σύνολο όταν διακατέχεται από αγάπη και από την έννοια της θυσίας για τον τόπο του. Το κείμενο μού το αναμετέδωσε στις 29/5/2012 ο γιος μου Ιωάννης Τσαμαρδίνος, δόκτωρ της τεχνητής νοημοσύνης και καθηγητής πανεπιστημίου στο Ηράκλειο, και τον ευχαριστώ πολύ γιατί με κατέστησε κοινωνό μιας τόσο σημαντικής ιστορίας. Σας το μεταφέρω, σημειώνοντας ότι θα πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία μας:
      From: Hellenic Professors and PhDs Electronic Forum [mailto:HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@hec.greece.org] On Behalf Of Naoum Bacalis
      Sent: Monday, May 28, 2012 3:43 PM
      To: HELLENIC-PROFESSORS-PHDS@hec.greece.org
      Subject: Fwd: Στέλιος Κυριακίδης

      ---------- Forwarded message ----------
      ΕΧΕΤΕ ΔΕΙ ΚΑΜΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ , KAMIA OΔΟ με ΤΟ ΟΝΟΜΑ του ΣΤΕΛΙΟΥ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ ;;;
      θα έπρεπε ομως...
      διαβάστε να πάθετε σοκ :

      Στην Πάφο γεννήθηκε, σαν σήμερα. Στις 4 Μαϊου 1910. Πάνω από έναν αιώνα πια.
      Φτωχόπαιδο ήταν και κάποια στιγμή ξεκίνησε τον αθλητισμό στην Λεμεσό. Του
      άρεσε να τρέχει από πιτσιρίκι. Κατάφερε, μάλιστα, να πάρει μέρος ως δρομέας
      με την ελληνική εθνική ομάδα στους ολυμπιακούς αγώνες του 1936!

      Αγροτόπαιδο, με έρωτα για τον αθλητισμό και ταλέντο, από το 1934 τα μαζεύει
      και μετακομίζει στο Χαλάνδρι. Έπιασε δουλειά στην ΔΕΗ (τότε Ηλεκτρική
      Εταιρεία) και πήγαινε να μετράει τα ρολόγια στα σπίτια του κόσμου για να
      βγάλει το μεροκάματο.

      Τα' μπλεξε ο πόλεμος μετά. Υπέφερε ο κόσμος. Έτσι κι αυτός, έτσι και η
      οικογένειά του. Το 1940 έκοψε το τρέξιμο και κοίταξε μόνο να ζήσει.

      Πείνα! Έβλεπε τους παλιούς του συναθλητές, εκείνη την μεγάλη ομάδα του 1930,
      να λιμοκτονούν ή να τους σκοτώνει ο γερμανικός κατοχικός στρατός.

      Παντρεύτηκε, έκανε παιδιά, τέλειωσε η Κατοχή, άρχισε η φαγωμάρα του
      Εμφυλίου. Αδερφός να σκοτώνει αδερφό εκείνα τα μαύρα χρόνια.

      Πούλησε τα μισά έπιπλα για να πάει να τρέξει!

      Παίρνει την μεγάλη απόφαση το 1946 να ξανατρέξει. Λίγη προπόνηση, ελάχιστο
      φαγητό από τους γείτονες, δύσκολα χρόνια. Ήθελε να πάει στην Αμερική. Στην
      Βοστώνη. Στον φημισμένο μαραθώνιο! Ελπίζοντας ότι και μόνο με την παρουσία
      του θα μπορέσει να ευαισθητοποιήσει τους Αμερικάνους για να βοηθήσουν τον
      λαό μας που τα περνούσε δύσκολα όσο ποτέ άλλοτε.

      Πώς, όμως, να αγοράσει εισιτήριο για την Αμερική; Με τι λεφτά; Μαζεύει και
      πουλάει τα μισά έπιπλα του σπιτιού. Πιάνει πέντε δραχμές στο χέρι, του
      δίνουν με τα πολλά και κάμποσα ακόμα από την δουλειά του και πάει και βγάζει
      αεροπορικό εισιτήριο. Μονό! Δεν είχε λεφτά για «μετ' επιστροφής».

      Μέσα από τα χαλάσματα της Αθήνας, βρήκε το κουράγιο να πετάξει για Αμερική
      ρισκάροντας τα πάντα. Με μοναδικό σκοπό να. τρέξει! Τίποτα άλλο!

      «Θα πεθάνεις στα πρώτα χιλιόμετρα»

      Ο πιο δύσκολος μαραθώνιος της εποχής - κι ακόμα φημισμένος - ήταν αυτός της
      Βοστώνης. Φαβορί ο τεράστιος Άγγλος Κένεθ Μπέιλι και ο Αμερικάνος, νικητής
      της προηγούμενης χρονιάς, Τζόνι Κέλι. Κι από κοντά ένας Καναδός αθληταράς.

      Πριν τον αγώνα όλοι οι αθλητές έπρεπε να περάσουν από γιατρό. Πάει και ο
      Κυριακίδης, τον εξετάζουν οι Αμερικάνοι και του λένε:
      «Δεν μπορείς να τρέξεις.».

      - Μα, γιατί; Γιατί δεν μπορώ ενώ έκανα τόσο ταξίδι;

      - Είσαι πολύ αδύναμος, νεαρέ Έλληνα. Θα πεθάνεις στον δρόμο από την
      εξάντληση, έτσι κοκαλιάρης όπως είσαι. Δεν θα αντέξεις ούτε για μερικά
      χιλιόμετρα.

      Παίρνει ουσιαστικά την προσωπική ευθύνη και λέει «φέρτε μου το χαρτί να το
      υπογράψω ότι θα τρέξω κι αναλαμβάνω όποιον κίνδυνο υπάρχει για την ζωή μου.
      Θα τρέξω κι ας πεθάνω εδώ πέρα.».

      Αρχίζει ο αγώνας. 20 Απριλίου 1946 ήτανε. Ξεκίνησε αργά ο Στέλιος
      Κυριακίδης, αλλά ανέβαζε στροφές. Όλο και πλησίαζε τους πρώτους, όλο και
      πατούσε καλύτερα. Στο 40 χιλιόμετρο έπιασε τον Κέλι, τον πρωτοπόρο.

      Ναι, κέρδισε! Με πανευρωπαϊκό ρεκόρ! Παραμιλούσε η Αμερική.

      «Εγώ έτρεχα για τον εαυτό μου, ο Κυριακίδης για έναν λαό»

      Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τρούμαν καλεί τον Κυριακίδη στον Λευκό Οίκο, μαζί με τον
      δεύτερο, τον Αμερικάνο Τζόνι Κέλι.

      Κι όταν λέμε Κέλι να αναφέρουμε ότι 15 φορές βγήκε στην καριέρα του μέσα
      στην πρώτη πεντάδα του μαραθωνίου της Βοστώνης, ενώ το 2000 ανακηρύχθηκε από
      το Runner's World ο κορυφαίος δρομέας για τον περασμένο αιώνα.

      Ρωτάει ο Χάρι Τρούμαν τον Τζόνι Κέλι: «Καλά, βρε παιδί μου. Πώς έχασες απ'
      αυτόν τον κοκαλιάρη (σ.σ. έτσι τον έλεγαν οι εφημερίδες) κι αδύναμο
      Έλληνα;».

      Απάντηση Κέλι: «Μόνο εγώ έχασα; Κανένας δεν μπόρεσε να τον κερδίσει. Εγώ
      έτρεχα για τον εαυτό μου κι αυτός για έναν ολόκληρο λαό, για μια
      ιδεολογία...».

      Ο Τρούμαν χαμογελάει και γυρνάει προς τον Κυριακίδη. «Εσύ, παιδί μου, είσαι
      άξιος συγχαρητηρίων. Για πες μου. Τι θες να κάνω για σένα; Θες ρούχα;
      Τρόφιμα να δυναμώσεις; Χρήματα; Ό,τι θες από μένα».

      «Δεν θέλω τίποτα για μένα, μόνο για τους Έλληνες που λιμοκτονούν»

      Απάντηση Κυριακίδη: «Σας ευχαριστώ, πρόεδρε. Δεν θέλω τίποτα για εμένα. Το
      μόνο που ζητώ, κύριε Τρούμαν, είναι να στείλετε ρούχα και τρόφιμα στα 7
      εκατομμύρια Έλληνες που λιμοκτονούν. Αυτό ζητάω. Να βοηθήσετε τον λαό μου
      που υποφέρει».

      Αυτό που έγινε μετά ήταν απίστευτο. Από δωρεές των Αμερικάνων μαζεύτηκαν
      τόνοι από τρόφιμα, φάρμακα, κουβέρτες. Δεν είχαν πώς να τα μεταφέρουν. Μόλις
      βρέθηκαν έξι καράβια, με τη συνδρομή της οικογένειας Λιβανού, έφτασε η
      βοήθεια στην Ελλάδα. Το «Πακέτο Κυριακίδη», όπως το ονόμασαν.

      Συγκεντρώθηκαν, επίσης, 250.000 δολάρια για να δοθούν στους ταλαιπωρημένους
      Έλληνες από την Κατοχή και τον Εμφύλιο! Ποσό τεράστιο για την εποχή. Όλες οι
      αμερικάνικες εφημερίδες τον είχαν πρωτοσέλιδο, ενώ ο ίδιος έτρεχε από
      Πολιτεία σε Πολιτεία της Αμερικής για να φέρει κι άλλη βοήθεια στην
      τσακισμένη Ελλάδα.

      Ένα εκατομμύριο κόσμος στην υποδοχή!

      Ένας λαός που πέθαινε στους δρόμους από την εισβολή του ναζισμού και τον
      Εμφύλιο, μπόρεσε να χαμογελάσει ξανά απ' αυτόν τον τεράστιο Έλληνα. Την μέρα
      που ήρθε από τις ΗΠΑ στην Αθήνα, στις 23 Μαϊου, ξεχύθηκε στους δρόμους ένα
      εκατομμύριο κόσμος για να τον υποδεχτεί.

      Είχαν φτάσει απ' όλη την Ελλάδα άνθρωποι στην πρωτεύουσα για να τον
      ευχαριστήσουν. Εκείνη τη μέρα ήταν η πρώτη φορά που φωταγωγήθηκε ξανά η
      Ακρόπολη από τότε που άρχισε ο πόλεμος. Και θεωρήθηκε το πρώτο χαρμόσυνο
      γεγονός για τον τόπο ύστερα από τόσα καταραμένα χρόνια. Ο Κυριακίδης έδωσε
      χαρά, περηφάνια, ανακούφιση στους συνανθρώπους του.

      Πόσο γνήσιος ο Στέλιος Κυριακίδης! Πόσο αυθεντικός. Και τι ψυχή! Μεγαλείο.

      Ο γιός του, απλόχερα και χωρίς να ζητήσει ποτέ καμία αμοιβή, προσέφερε
      χρόνια μετά όλα τα κειμήλια του Στέλιου Κυριακίδη στο Μουσείο του Μαραθωνίου
      δρόμου στον Μαραθώνα (αξίζει να το επισκεφθείτε κάποια φορά).

      Με διαμάντι!

      Μέσα σ' αυτά που έγιναν δωρεά στο Μουσείο είναι και το μετάλλιο τεράστιας
      αξίας από τον νικητήριο αγώνα στην Βοστώνη. Ένα μετάλλιο που ήταν συλλεκτικό
      ακόμα και τότε, αφού για εκείνη και μόνο τη χρονιά είχε τοποθετηθεί στο
      κέντρο του ένα διαμάντι!

      Ο Στέλιος Κυριακίδης είναι ακόμα και σήμερα άγνωστος στους περισσότερους
      Έλληνες φιλάθλους. Στις ΗΠΑ, όμως, έχουν γράψει βιβλία για το κατόρθωμά του,
      έχουν γυρίσει βραβευμένα ντοκιμαντέρ (NBC), ενώ ετοιμάζουν και μια ταινία
      από την Disney με παραγωγούς τους Mark Ciardi και Gordon Gray.

      Άνθρωπος της προσφοράς, με υψηλά ιδεώδη, γνώστης της βαριάς κληρονομιάς
      αυτού του τόπου στον αθλητισμό και τον πολιτισμό, ένας μοναδικός αθλητής που
      λατρεύτηκε στην εποχή του. Θα μπορούσε και σήμερα να αποτελεί φάρο έμπνευσης
      για όλους μας, αλλά μάλλον σε πολλούς το όνομά του δεν λέει κάτι.

      Κι ας έκανε, πέρα απ' όλα τα άλλα, κι έναν τεράστιο άθλο από καθαρά
      αθλητικής άποψης, αφού η νίκη στον μαραθώνιο της Βοστώνης θεωρείται κάτι
      τρομερά δύσκολο.

      Ο αείμνηστος Φρέντυ Γερμανός είχε κάνει μια εξαιρετική εκπομπή για τον
      Κυριακίδη το 1981, απόσπασμα της οποίας μπορείτε να παρακολουθήσετε από το
      βίντεο εδώ:

      http://www.ert-archives.gr/V3/public/main/page-assetview.aspx?tid=26683&tsz=
      0&act=mMainView



      Στυλιανός Κυριακίδης: ένας αφανής Έλληνας ήρωας

      Γνωρίστε την άγνωστη, συγκλονιστική ιστορία ενός σύγχρονου μεγάλου Έλληνα
      πρωταθλητή και άξιου διάδοχου του θρυλικού Σπύρου Λούη, τον μαραθωνοδρόμο
      Στυλιανό Κυριακίδη, ο οποίος το 1946 βοήθησε εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες να
      γλιτώσουν από την πείνα.
      Όταν ήμουν μικρός, πολλές βραδιές κοιμόμουν στο σπίτι του παππού και της
      γιαγιάς μου στην Κυψέλη. Ήταν πολύ ευχάριστη η διαμονή μου στο σπίτι τους.
      Δεν βαριόμουν ποτέ. Ένα απόγευμα ο παππούς μου μού είπε: «Σήμερα το βράδυ, ο
      Φρέντυ Γερμανός, στην εκπομπή του στην τηλεόραση, έχει τον Στέλιο
      Κυριακίδη». Όταν τον ρώτησα ποιος ήταν ο Κυριακίδης, μου διηγήθηκε σύντομα
      την ιστορία του. Η διήγηση αυτή ήταν τόσο συναρπαστική που εκείνο το
      απόγευμα δεν διάβασα τα μαθήματά μου ανυπομονώντας να παρακολουθήσω την
      εκπομπή για να δω ποιος ήταν αυτός ο τόσο σπουδαίος άνθρωπος.
      Τον Απρίλιο του 1946 η Ελλάδα ήταν ρημαγμένη από την Κατοχή και ο Εμφύλιος
      πόλεμος ήδη μαινόταν. Ο κυπριακής καταγωγής Στέλιος Κυριακίδης (1910-1987),
      πρωταθλητής μεγάλων αποστάσεων, ήταν τότε 36 ετών. Επανειλημμένα
      πανελληνιονίκης και βαλκανιονίκης, είχε ήδη λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς
      Αγώνες του Βερολίνου (1936). Μάλιστα, κατά την διάρκεια της Κατοχής είχε
      συλληφθεί από τους Γερμανούς, αλλά αφέθηκε ελεύθερος, όταν έμαθαν ότι είχε
      συμμετάσχει στους αγώνες αυτούς. Ο Κυριακίδης με δική του πρωτοβουλία και
      έξοδα ταξίδεψε στην Αμερική για να λάβει μέρος στο Διεθνή Μαραθώνιο της
      Βοστώνης με σκοπό να τραβήξει τα βλέμματα της διεθνούς κοινότητας προς την
      χειμαζόμενη Ελλάδα. Αφού έφτασε στη Βοστώνη, δήλωσε συμμετοχή στον αγώνα,
      αλλά, επειδή ήταν αδύνατος λόγω της ανέχειας, αρχικά οι διοργανωτές δίστασαν
      να του δώσουν άδεια συμμετοχής. Τελικά, με πολλές πιέσεις από τους απόδημους
      της Βοστώνης, δόθηκε στον Κυριακίδη η άδεια να αγωνιστεί και έτσι στις 20
      Απριλίου 1946 ο Κυριακίδης έλαβε θέση στην αφετηρία του μαραθωνίου της
      Βοστώνης μαζί με άλλους 134 αθλητές. Τηρώντας μια έξυπνη στρατηγική, τελικά
      τερμάτισε πρώτος με χρόνο 2 ώρες, 29 λεπτά και 27 δεύτερα μπροστά από
      μεγάλους μαραθωνοδρόμους της εποχής, όπως ο Άγγλος Κένεθ Μπέιλι, ο
      Αμερικανός Τζίν Κέλυ και ο Καναδός Κοτέ, που ήταν νικητές του συγκεκριμένου
      αγώνα στο παρελθόν. Μάλιστα ο Κέλυ, όταν αργότερα ρωτήθηκε πως ήταν δυνατόν
      να ηττηθεί από κάποιον που ήταν αδύνατος και με δυσκολία εξασφάλισε δικαίωμα
      συμμετοχής απάντησε: «Πώς μπορούσα να τον κερδίσω; Εγώ έτρεχα για μένα ενώ
      εκείνος για μια ιδεολογία!».
      Η πιο πάνω επίδοση του Κυριακίδη αποτέλεσε τότε πανευρωπαϊκό ρεκόρ. Μετά τον
      αγώνα παρέμεινε για μεγάλο διάστημα στις ΗΠΑ πετυχαίνοντας να
      ευαισθητοποιήσει τους Αμερικανούς και μαζεύοντας σημαντική υλική βοήθεια, η
      οποία μοιράστηκε όταν επέστρεψε στην Ελλάδα. Η βοήθεια αυτή έμεινε γνωστή ως
      «πακέτο Κυριακίδη». Ο ίδιος αρνήθηκε να λάβει οποιοδήποτε χρηματικό έπαθλο.
      Όταν επέστρεψε στην πατρίδα, ένα εκατομμύριο Έλληνες τον ανέμεναν για να τον
      αποθεώσουν.
      Στη Βοστώνη, σε ανάμνηση του θριάμβου του, οι Αμερικανοί φιλοτέχνησαν γλυπτό
      στο οποίο εμφανίζεται ο πρώτος σύγχρονος ολυμπιονίκης του μαραθωνίου, Σπύρος
      Λούης, να δείχνει στον Στέλιο Κυριακίδη το δρόμο προς τη νίκη.

      Λίγα χρόνια μετά την εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού, το 1987, όταν η Εθνική
      μπάσκετ στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης, ο παππούς μου μού είπε: «τόσους
      πολλούς Έλληνες μονιασμένους έχω να δω από την ημέρα της απελευθέρωσης (ενν.
      από τους Γερμανούς) και από την υποδοχή του Κυριακίδη.».
      ***
      Δείτε το θαυμάσιο ντοκιμαντέρ NBC στα αγγλικά »Στυλιανός Κυριακίδης: Το
      ταξίδι ενός πολεμιστή» (STYLIANOS KYRIAKIDES: the journey of a warrior,
      2004)
      http://vimeo.com/25545569
      ____________________________________________________________________
      The opinions expressed are those of the author(s)and not necessarily those of HEC.
      Hellenic Electronic Center (HEC) www.greece.org - - - - - - - Click here to Unsubscribe
      This mailing list is powered by L-Soft's renowned LISTSERV(R) software.


      =======
      Τα ιστολόγιά μου



        Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

        11) Πρόλογος (συνέχεια) και Επίλογος


        {Σημείωση: Για τη θεματική πρόταση και την κατακλείδα βλέπε Αναρτήσεις 2η  και 6η
        Για το Περιεχόμενο στην 5η ανάρτηση
        Για τον Πρόλογο και τον Επίλογο βλέπε στις 10η και 11η αναρτήσεις
        Για την απόδειξη, πειθώ και στοχασμό βλέπε ανάρτηση 4η
        Για το πότε ένας συλλογισμός μετατρέπεται σε παράγραφο στην 1η ανάρτηση
        Για τις μεθόδους ανάπτυξης της παραγράφου βλέπε στις 3η και 7η  
        Για άλλες διευκρινίσεις βλέπε στις αναρτήσεις 8η και 9η } 
        =====

        -Στην προηγούμενη ανάρτηση έγραψα λίγες σκέψεις για το πώς μπορούμε να κάνουμε έναν πρόλογο  και έδειξα τον τρόπο που από διάφορα κείμενα μπορούμε να συγκεντρώσουμε ιδέες για να τις χρησιμοποιήσουμε για τους προλόγους μας.

        - Στέκομαι στο «να συγκεντρώσουμε ιδέες», πράγμα που σημαίνει ότι αφού διαβάσεις ένα ενδιαφέρον κείμενο σε μια εφημερίδα, περιοδικό, σε ένα σχολικό βιβλίο και οπουδήποτε αλλού, κάνεις μέσα σου αμέσως μετά μια περίληψη των πιο βασικών σημείων για να τα χρησιμοποιήσεις όποτε σε χρειαστούν, είτε στον πρόλογο, είτε στον κύριο μέρος είτε στον επίλογο μιας έκθεσης που θα γράψεις. Και αυτό που σας λέω δεν είναι για μένα θεωρία, γιατί το χρησιμοποίησα στην τετάρτη γυμνασίου και μετά (στη σημερινή πρώτη λυκείου και μετά) με πολύ θετικά αποτελέσματα στις εκθέσεις που έγραφα.
        - Το γράψιμο του προλόγου είναι ένα δύσκολο πράγμα, γιατί δεν υπάρχει κάποια μαγική μέθοδος που να το λύνει, πέρα από τα «γενικά» που λένε οι φιλόλογοι για τους τρόπους κατασκευής ενός προλόγου (γενικά που μας δίνουν όμως τις οδηγίες που πρέπει να έχουμε υπόψη μας) και πέρα από την προσπάθεια που πρέπει να καταβάλει ο καθένας μας για να μπορεί να γράφει είτε πρόλογο, είτε επίλογο, είτε το κύριο μέρος μιας έκθεσης.

        - Όσον αφορά τον Επίλογο: Θα πρέπει να διαβάσετε και να προσέξετε τις γενικές οδηγίες που δίνουν και γι’ αυτόν οι φιλόλογοι. Από τη μεριά μου θα πω κάποια ελάχιστα από την πείρα μου: ότι το κύριο μέρος της έκθεσης το κλείνουμε συνήθως με μια παράγραφο όπου κάνουμε ανακεφαλαίωση των κυριότερων συμπερασμάτων που γράψαμε στο κύριο μέρος, παράγραφος που θεωρείται ως ο πιο «απλός» επίλογος. Και αν θέλουμε και μπορούμε συνεχίζουμε τον επίλογο με μια δυο σύντομες ακόμα παραγράφους όπου λέμε τη γνώμη μας για το τι πρέπει να γίνει [πχ για να περιοριστούν τα δυσμενή αποτελέσματα της βίας αν αυτό είναι το θέμα μας στην έκθεση, ή πώς να οργανώσουμε καλύτερα την προστασία του περιβάλλοντος, αν θέμα μας είναι το περιβάλλον], ή όπου εκφράζουμε μιαν ευχή, αν το θέμα μας, επιτρέπει να κάνουμε ευχή.

        -Σημείωση: Για το κύριο μέρος που είναι και το δυσκολότερο τμήμα μιας έκθεσης, τη γνώμη μου την είπα με συντομία στην ανάρτηση όπου μίλησα για το περιεχόμενο. Να προσθέσω εδώ ότι ένα κείμενο μπορεί να ξεκινάει χωρίς πρόλογο, οπότε ως πρόλογος θεωρείται η πρώτη του παράγραφος, ή να μην κλείνει με επίλογο οπότε ως επίλογος θεωρείται η τελευταία του παράγραφος, δεν μπορεί όμως όπως είναι φυσικό, να μην έχει κύριο μέρος. Απλώς, ένα κείμενο χωρίς πρόλογο είναι άκομψο και χωρίς επίλογο σαν κάτι μισοτελειωμένο.Μπορεί όμως παρά ταύτα να είναι σπουδαίο. Γι' αυτό μην τα χάνετε, αλλά προτού ξεκινήστε την έκθεσή σας ηρεμήστε. Τα πράγματα θα γίνουν τότε πιο εύκολα και με καλύτερα αποτελέσματα. 
        ========

          Τα ιστολόγιά μου


        Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

        10) Ο πρόλογος στην έκθεση

        >Μετά το κείμενο στα ελληνικά, ακολουθεί το κείμενο στα αγγλικά. 

        ((6/9/2022 Παράκληση, σχολιάστε τις αναρτήσεις μου είτε θετικά είτε αρνητικά. Θα είναι μια ικανοποίηση για την προσπάθεια που κατέβαλα. Ακόμα και οι αρνητικοί σχολιασμοί, θα βοηθούσαν να διορθώσω ορισμένες απόψεις. Ευχαριστώ)


        Ο πρόλογος

        - Για το πώς συντάσσουμε τον πρόλογο αναφέρουν χρήσιμες γνώσεις και γνώμες πολλοί φιλόλογοι στα δικά τους μπλοκ, που μπορούν οι μαθητές να τα βρουν εύκολα στο διαδίκτυο και να τα μελετήσουν. (*)
        - Από την πλευρά μου θα πω λίγα πράγματα, όσο είναι δυνατό πιο πρακτικά.
        -Αρχικά, θα παραθέσω δυο είδη προλόγων, από τα πολλά που υπάρχουν, και  στη συνέχεια θα δείξω με ένα παράδειγμα τον τρόπο που επιλέγουμε γνώσεις από κείμενα έγκριτων διανοητών για να τις χρησιμοποιήσουμε ως πρόλογο:

        - Α) Υπάρχουν πάρα πολλά θέματα που σχετίζονται με όσα μας είπαν οι πρόγονοί μας, ή που εμείς ως συγγραφείς μπορούμε να τα συσχετίσουμε με κάτι από τα όσα μας είπαν οι πρόγονοί μας. Σε ένα τέτοιο θέμα μπορούμε να ξεκινήσουμε την έκθεσή μας με σκέψεις σαν τις εξής : Οι προγονοί μας, ανάμεσα στα τόσα σοφά ρητά που μας άφησαν σαν κληρονομιά είναι και το «τάδε».
        - Πρακτική εφαρμογή: Θέμα για τη διαφήμιση: Πρόλογος: «Οι πρόγονοί μας ανάμεσα στην τόσο πλούσια κληρονομιά από ρητά και συμβουλές που μας άφησαν, είναι και το μηδέν άγαν, πρόσεχε δηλαδή να μην κάνεις κάτι με υπερβολή. Δυστυχώς αυτή τη σοφή συμβουλή και παραίνεση την έχουμε στις μέρες μας παραμελήσει τελείως ως προς τη διαφήμιση και διαφημίζουμε ως κοινωνία τα προϊόντα δικά μας και ξένα με ξέφρενους ρυθμούς και το χειρότερο κατά παράβαση ακόμα και ηθικών αρχών».
         > Κύριο μέρος: [συνέχισε με άλλη παράγραφο, πχ με τα αίτια ή με τα αποτελέσματα που έχει η διαφήμιση].

        Β) Η Ιστορική ανασκόπηση είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να κατασκευάσουμε σε πολλές περιπτώσεις τον πρόλογό μας.
        -Εφαρμογή: Θέμα η διαφήμιση: Πρόλογος: Αν ρίξουμε μια προσεκτική ματιά στη διαφήμιση θα δούμε ότι πάντοτε υπήρχε. Σε παλιότερες εποχές με νηπιακή μορφή, λόγου χάρη σε μια αγορά ο καθένας διαλαλούσε το εμπόρευμα που πουλούσε, νηπιακή μορφή που εξακολουθεί και σήμερα να υφίσταται όπως ξέρουμε όλοι μας από τις λαϊκές αγορές. Την επαγγελματική της όμως μορφή η διαφήμιση την πήρε με την ανάπτυξη της τυπογραφίας, των εφημερίδων δηλαδή και των περιοδικών και στη συνέχεια με την εφεύρεση της ραδιοφωνίας. Την επιθετική της όψη, τέλος, αυτή που γνωρίζουμε όλοι μας, την ανακάλυψε κυρίως από τότε που εφευρέθηκε η τηλεόραση. Σήμερα εκτός από τους δρόμους αυτούς βαδίζει με δόξα και στη νέα λεωφόρο, στη λεωφόρο του διαδίκτυου.// Κύριο μέρος: (έστω ότι πάμε στο ποιες είναι οι αιτίες που συνετέλεσαν στην τόσο μεγάλη ανάπτυξη της διαφήμισης).

        Γ) ΜΕΤΑΤΡΕΠΟΝΤΑΣ ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΕ ΠΡΟΛΟΓΟ:
        - Ένας τρόπος για να κάνουμε προλόγους, είναι όταν διαβάζουμε το κείμενο ενός διανοητή να προσπαθούμε να αποκομίσουμε από το κείμενο γνώσεις που θα μας χρησιμεύσουν για να κατασκευάσουμε/να συντάξουμε πρόλογο σχετικό με το θέμα που αναφέρεται στο κείμενο:

        ΕΦΑΡΜΟΓΗ: Διαβάζω το εξής απόσπασμα από κείμενο του Γ. ΡΟΖΟΚΟΥ:
        Είναι παγκόσμια γλώσσα η γλώσσα της τέχνης, γιατί εκφράζει τις πανανθρώπινες αγωνίες, τους κοινούς πόθους και τους κοινούς στόχους του ανθρώπου ως πλάσματος του Θεού, με το σήμα, τις προδιαγραφές και τη σφραγίδα της ουράνιας καθαρότητας και ευαισθησίας και όχι με τις φυλετικές, τις φατριαστικές και τις εθνικιστικές προσμίξεις της ανθρώπινης αδυναμίας και ματαιοπονίας.
             Άλλωστε, αυτά που ενώνουν κατά βάθος τους ανθρώπους είναι πολύ περισσότερα
        από αυτά που τους χωρίζουν κατά πλάτος. Πιο πολλά είναι τα σημεία επαφής με τους άλλους παρά τα σημεία τριβής.
            Η τέχνη, λοιπόν, που δεν πρέπει και δεν μπορεί να γίνει "της κοινωνίας η μαμή",
        οφείλει εγκαταλείποντας τη νωχελική της αυταρέσκεια και την ελιτιστική της
        αυτοαπομόνωση, να εκφράσει χωρίς διχαστικές τάσεις, μικρόψυχα διλήμματα και
        ιδιοτελή προσχήματα, τις πανανθρώπινες ανησυχίες, αγωνίες και ευαισθησίες και να
        γίνει ο συνεκτικός κρίκος ανάμεσα στη θεία μακαριότητα και στην ανθρώπινη
        ματαιότητα».
        >> ΑΠΟΚΟΜΙΖΩ ΓΝΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΕΠΙΛΕΓΩ ΩΣ ΠΡΟΛΟΓΟ ΓΙΑ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΤΑ ΕΞΗΣ ΛΙΓΑ:
        Πρόλογος: «Η γλώσσα της τέχνης, όπως λένε μερικοί από τους πιο γνωστούς διανοητές και καλλιτέχνες, είναι παγκόσμια γιατί εκφράζει τις κοινές ευαισθησίες, αγωνίες και τους κοινούς πόθους και στόχους του ανθρώπου».

        Παρατηρήσεις: 1) Ο κάθε μαθητής μπορεί να επιλέξει όσα εκείνος νομίζει καλύτερα και να τα διατυπώσει με το δικό του τρόπο. 2) Την μέθοδο αυτή μπορεί ο μαθητής να τη χρησιμοποιήσει, φυσικά, και σε άλλα κείμενα που θα έχουν άλλα θέματα.

        (*)  βλέπε πχ τον ιστότοπο http://www.vlioras.gr/ 

        -Προσθήκη 7/6/13:
        > Αντιγράφω από το μπλοκ InfoKids.gr και από όσα γράφει εκεί η φιλόλογος Ιωάννα Σαββινίδου: 
        > Για τον Πρόλογο: Η πιο ασφαλής μέθοδος είναι η λεγόμενη επαναδιαπραγμάτευση του θέματος, δηλαδή επαναλαμβάνουμε τα ζητούμενα (όχι βέβαια αυτολεξεί) του θέματος και καταλήγουμε στα κύρια ερωτήματα.*

        Π.χ Θέμα: Στην σημερινή εποχή παρά τη διαπιστωμένη ανεργία των αποφοίτων των ΑΕΙ και ΤΕΙ παρατηρείται ότι οι μαθητές αντιμετωπίζουν την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σαν μονόδρομο.
        =Πρόλογος: Είναι γεγονός ότι οι στατιστικές των τελευταίων χρόνων έχουν αναδείξει μία μεγάλη αντινομία, την ολοένα αυξανόμενη ανεργία που πλήττει τους πτυχιούχους και από την άλλη πλευρά την σταθερή επιμονή των μαθητών να ακολουθήσουν την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Καίριο λοιπόν ακούγεται το ερώτημα των πραγματικών αιτιών αυτής της κατάστασης και από την άλλη πλευρά κρίνεται αναγκαία η διέξοδος από αυτήν την κατάσταση.
        > Για το Κύριο Θέμα: Αναπτύσσουμε παραγράφους που να περιέχουν σαφείς θεματικές περιόδους. Το μυστικό είναι η θεματική περίοδος να περιέχει όρους ή λέξεις κλειδιά που θα υπαγορεύουν περαιτέρω ανάλυση. (π.χ Βασική αιτία αυτού του φαινομένου είναι ότι το πανεπιστημιακό πτυχίο αντιμετωπίζεται ακόμη και σήμερα ως μέσο για κοινωνική ανέλιξη).


        * Σχόλιό μου : Για να επιτύχει ο εκθεσιογράφος αυτό το είδος προλόγου, που η φιλόλογος κ. Ι. Σαββινίδου το ονομάζει  "επαναδιαπραγμάτευση", πρέπει να υποθέτει ότι το θέμα δεν είναι γραμμένο πάνω στην κόλλα και, επομένως, δεν το γνωρίζει ο αναγνώστης, αυτός δηλαδή που θα διαβάσει την έκθεση, έστω και αν αυτός είναι ο καθηγητής που του έδωσε το θέμα. Άρα πρέπει στην πρώτη παράγραφο να γράψει για ποιο θέμα θα μιλήσει στην έκθεσή του. Αυτό θα επιδιώξει να το πραγματοποιήσει με, λίγο έστω, διαφορετικά λόγια και ύφος από εκείνα με τα οποία είναι διατυπωμένο το θέμα στην κόλλα. 


        ΠΡΟΣΘΗΚΗ 16/5/2017 ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΛΟΓΟ: Υπάρχει ένας πολύ απλός τρόπος προλόγου: Είναι αυτός με τον οποίο θέτουμε το πρόβλημα (το ζήτημα, το θέμα) που θα μας απασχολήσει στην έκθεσή μας, για το οποίο θα γράψουμε στην έκθεσή μας. Ξεκινάμε λοιπόν με την εξής περίπου φράση: " Ένα από τα προβλήματα που απασχολεί σήμερα την κοινωνία είναι αυτό που σχετίζεται με το τάδε πράγμα": Πρακτική εφαρμογή: Έστω ότι θα γράψουμε έκθεση για τη διαφήμιση, οπότε γράφουμε στην αρχή "Ένα από τα σημαντικά προβλήματα που απασχολεί σήμερα τις κοινωνίες ιδιαίτερα των ανεπτυγμένων χωρών, είναι και εκείνο που σχετίζεται με τη διαφήμιση" (Πηγαίνουμε μετά σε άλλη παράγραφο, πχ ορισμού: " με τον όρο διαφήμιση εννοούμε . . ."). ΣΧΟΛΙΟ: Αυτός είναι ο πιο απλός τρόπος προλόγου, που δεν είναι βέβαια λογοτεχνικός. Θα τον συναντήσετε πάντως σε πολλά κείμενα και μάλιστα έγκριτων διανοητών. Εδώ τον παρουσιάζω πολύ συνεπτυγμένο, ενώ στα κείμενα των διανοητών θα τον βρείτε πιο ανεπτυγμένο, με περισσότερα δηλαδή λόγια και κάπως πιο λογοτεχνικό. 

        >>((6/9/2022 Please comment on my posts either positive or negative. It will be a satisfaction for my effort. Even negative comments would help correct some views. Thanks)

        The prologue
        - On how to write the preface, many philologists report useful knowledge and opinions in their own blogs, which students can easily find online and study. (*)
        - For my part, I will say a few things, as practically as possible.
        -First, I will list two types of prefaces, out of the many that exist, and then I will show with an example the way we select knowledge from the texts of eminent thinkers to use as a preface:

        - A) There are many topics related to what our ancestors told us, or that we as writers can relate to something our ancestors told us. In such a matter, we can start our report with thoughts like the following: Our ancestors, among the many wise sayings that they left us as a legacy is "so and so".
        - Practical application: Topic for the advertisement: Prologue: "Our ancestors, among such a rich heritage of sayings and advice they left us, are also zero agan, that is, be careful not to do something with exaggeration. Unfortunately, nowadays we have completely neglected this wise advice and admonition in terms of advertising and as a society we advertise our own and foreign products at a frantic pace and the worst is in violation of even moral principles.
         > Main part: [continue with another paragraph, eg with the causes or effects of the ad].

        B) Historical review is one of the ways in which we can construct our prologue in many cases.
        -Application: Topic or advertisement: Prologue: If we take a close look at advertising we will see that it has always been there. In earlier times in an infant form, for example in a market everyone advertised the goods they were selling, an infant form that still exists today as we all know from public markets. However, advertising took its professional form with the development of the printing press, i.e. newspapers and magazines, and then with the invention of radio. Its aggressive side, finally, the one we all know, was discovered mainly since the invention of television. Today, in addition to these streets, it marches with glory on the new avenue, the avenue of the Internet.// Main part: (even if we go to what are the causes that contributed to such a great development of advertising).

        C) CONVERTING TEXTS INTO FOREWORD:
        - One way to make forewords is when we read the text of a thinker to try to obtain knowledge from the text that will serve us to construct/write a foreword related to the subject mentioned in the text:

        APPLICATION: I am reading the following passage from a text by G. ROZOKOUS:
        -"The language of art is a universal language, because it expresses the universal anxieties, the common desires and the common goals of man as a creature of God, with the mark, the specifications and the stamp of heavenly purity and sensitivity and not with the tribal ones, the factional and nationalistic admixtures of human weakness and vanity.
             After all, the things that deeply unite people are much more
        from those that separate them in width. There are more points of contact with others than points of friction.
            Art, therefore, which should not and cannot become "society's midwife",
        owes by abandoning its lazy complacency and its elitist
        self-isolation, to express without divisive tendencies, small-minded dilemmas and
        selfish pretenses, the universal concerns, anxieties and sensitivities and to
        become the cohesive link between divine bliss and human bliss
        vanity".
        >> I GET KNOWLEDGE FROM THE ABOVE TEXT AND CHOOSE THE FOLLOWING AS A FOREWORD FOR AN ART-RELATED SUBJECT:
        Foreword: "The language of art, as some of the best-known thinkers and artists say, is universal because it expresses the common sensibilities, anxieties, and common desires and goals of man."

        Observations: 1) Each student can choose what he thinks best and formulate them in his own way. 2) The student can use this method, of course, in other texts that will have other topics.

        (*) see e.g. the website http://www.vlioras.gr/

        -Addition 7/6/13:
        > I copy from the InfoKids.gr block and from what philologist Ioanna Savvinidou writes there:
        > About the Prologue: The safest method is the so-called renegotiation of the topic, i.e. we repeat the requested (not of course verbatim) of the topic and come to the main questions.*

        E.g. Topic: In today's era, despite the established unemployment of HEI and TEI graduates, it is observed that the students

        +++they treat their admission to higher education as a one-way street.
        =Foreword: It is a fact that the statistics of recent years have highlighted a great contradiction, the ever-increasing unemployment affecting graduates and on the other hand the constant insistence of students to pursue higher education. So the question of the real causes of this situation is important, and on the other hand, a way out of this situation is deemed necessary.
        > For Main Topic: We develop paragraphs that contain clear topic periods. The key is to have the topic period contain key terms or words that will dictate further analysis. (e.g. The root cause of this phenomenon is that a university degree is still seen today as a means of social advancement).

        * My comment : In order for the exhibition writer to achieve this kind of prologue, which the philologist Mrs. I. Savvinidou calls "renegotiation", he must assume that the subject is not written on the glue and, therefore, the reader is not aware of it, that is, the one who will read the report, even if this is the professor who gave him the topic. So he must write in the first paragraph what topic he will talk about in his report. This he will seek to accomplish with, at least slightly, different words and style from those with which the subject is formulated in the glue.